شاعر"حکمت" سنایی

About شاعر"حکمت" سنایی

سنایی غزنوی در سال 459 در شهر غزنین زاده شد. نام او "آدم " بود. از کودکی و چگونگی آموزش و پرورش او آگاهی زیادی نداریم. می گویند سنایی در جوانی‌ شاعر‌ دربار غزنویان‌ بود و ستایشگری مسعود را می کرد.
دگرگونی در احوال سنایی پس از سفرش به خراسان غربی و دیدارش با بزرگان تصوف اتفاق افتاده است. از این جاست که سنایی به شعر از نوع دیگری روی می آورد و آغازگر شکر حکمی فارسی می شود.
در باره ی این تغییر احوال سنایی نوشته هایی به دست ما آمده است. یکی از آن ها نوشته ی جامی در "نفحات ‏الانس" است. جامی این گونه روایت کرده است: "سلطان محمود سبکتکین در فصل زمستان به عزیمت گرفتن بعضی از دیار کفار از غزنین بیرون آمده بود و سنایی در مدح وی قصیده‏ای گفته بود. می‏رفت تا به عرض رساند. به در گلخن که رسید، از یکی از مجذوبان و محبوبان، آوازی شنید که با ساقی خود می‏گفت : "پر کن قدحی به کوری محمودک سبکتکین تا بخورم"ساقی گفت: "محمود مرد غازی است و پادشاه اسلام" گفت: "بس مردکی ناخشنود است. آنچه در تحت حکم وی درآمده است، در حیز ضبط نه درآورده می‏رود تا مملکت دیگر بگیرد "یک قدح گرفت و بخورد. باز گفت: "پرکن قدحی دیگر به کوری سناییک شاعر" ساقی گفت: "سنایی مردی فاضل و لطیف است"گفت:"اگر وی لطیف طبع بودی به کاری مشغول بودی که وی را به کار آمدی. گزافی چند در کاغذی نوشته که به هیچ کار وی نمی‏آید و نمی‏داند که وی را برای چه کار آفریده ‏اند"سنایی چون آن بشنید، حال بر وی متغیر گشت و به تنبیه آن لای خوار از مستی غفلت هوشیار شد و پای در راه نهاد و به سلوک مشغول شد"
سنایی نخستین شاعر پارسی گوی است که شعر را به خدمت عرفان و تصوف در آورده است.
سنایی در سال 529 در شهر غزنین درگذشت.